« ... و آنگاه که گریزگاه نیابی ناچار به تخیل روی میآوری و تخیل فاصله خواهد انداخت بین تو و واقعیت اطراف تو و آنگاه که با توهمات انس گرفتی دیگر خود نخواهی بود. موجودی خواهی شد بهت زده و گیج که بین زمین و آسمان معلق است. نه توان پذیرش واقعیت دارد و نه از تخیل دل خواهد کند.»
salam
khili zibast be manam sar bezan ya ali
ممنون عزیز از لینکی که دادی و خوشحالم که از وبلاگم خوشت اومده.
موفق باشی.