بدیش اینه که میگن آدم به این راحتیا نمی میره..اما حجم این اندوه به نظر من فیل افکنه..چه طور آدمیزادیه همچین چیزایی رو صداش میکنه به "این راحتیا".... چه طور نمی تونه منو از پا در بیاره؟ حسش به سنگینی زندگی کردنِ یه صخره غول آسا درست وسط قفسه سینه منه ... چرا پس نفسمو بند نمیاره که از این زجر دردناک هر نفس راحت بشم

کسی که تنهاییش را فریاد میکند قلباً تنها بودنش را باور ندارد، او کیاد نمی کند عمیقاً تنهاست و باور دارد کسی نیست که گوش سپارد..خدایا گوشَت با من است ؟