.
به اندازه هر یک روز که زیستی، بارقه ای از جهان دریافتی.
پس کُشتنِ روشنیِ معرفتِ یک عمر و مهمتر، امیدِ هر یک روزِ پیش رو، گوارا به دستِ فریبی اصیل تا نمایشِ یک خلوصِ فریبکارانه.
که آن، نمایشی در سراپرده جهان بوده است و به همتِ ایمان، گذرا
و این، پرده برانداختن از صحنه پنهانِ نمایش یکرنگیهاست.
این نو معرفت رنگین و این یأس را پای برخاستنِ دوباره نیست.
ش.م.ک
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد