چه بسیارند از مردم ما که از شنیدن صدای آغاسی و آفت و سوسن بیش از آثار مندلیف و اشتراووس و بتهون و شوپن لذت میبرند. آنها اصولاً ازشنیدن آثار کلاسیک دچار دوران و تهوع میشوند و چیزی از این نوع موسیقی دستگیرشان نمیشود. اما در حضورسایرین برای نشاندادن مثلاً مدرن بودن خود درد جانکاه گوش فرا دادن به این آثار را تحمل میکنند، تا مبادا دیگران آنها را امل و غیر روشنفکر بحساب آرند
چنانچه اینگونه افراد را به تماشای آثار یک نقاش درجه پنجم کوچه نشین هم ببرید و مثلاً بر روی آن آثار فقط اتیکت وان گوخ یا سالوادوردالی و یا هر نقاش نامدار دیگری را بچسبانید، باز هم از آنها هزاران تحسین و تمجید خواهید شنید. حتی اگر تابلو ها را پیش از نشاندادن بدانها سر و ته هم که کنید، و بر روی آثار امپرسیونیسم، اتیکت کوبیسم و ناتورالیسم هم که بچسبانید، باز هم از اینگونه افراد تحسین خواهید شنید. زیرا حتی معنای نقاشی مدرن را هم نمیدانند، چه رسد به سبک های مدرن این هنر
شما از هر ایرانی سئوال کنید که آیا فلان کتاب را خوانده است ؟ حتمآ جواب خواهد داد بلی. وقتی موضوع کتاب را سئوال کنید، خواهد گفت که چون آنرا سالها قبل مطالعه کرده موضوع را بدرستی بیاد نمیاورد. موضوع کتاب را حتی دگرگونه نیز بیان کنید، حرف خودتان را خواهد دزدید و فورآ خواهد گفت، آه بله! حال چیزهایی را بیاد میاورم. زیرا که ایرانی باید همه کتابها را خوانده باشد، تمامی فیلم ها را دیده باشد، چند زبان خارجی بداند و به تمام نقاط جهان نیز سفر کرده باشد. منزل وی نیز حتمآ باید در شمیران و جردن و قلهک واقع شده باشد
مادام که در فرهنگ ما بر زبان آوردن جملاتی که درهای شعور و معرفت را برویمان می گشاید شرمندگی بحساب آید، هرگز ازاین جهل و ننگ و بی هویّتی خلاصی نخواهیم یافت. جملات زیبایی چون متاسفانه نمیدانم ـ خیر، نخوانده ام ـ نه، ندیده ام و از همه مهتمر، لطفآ بمن نیز بیاموزید
چه بسیارند از مردم ما که از شنیدن صدای آغاسی و آفت و سوسن بیش از آثار مندلیف و اشتراووس و بتهون و شوپن لذت میبرند. آنها اصولاً ازشنیدن آثار کلاسیک دچار دوران و تهوع میشوند و چیزی از این نوع موسیقی دستگیرشان نمیشود. اما در حضورسایرین برای نشاندادن مثلاً مدرن بودن خود درد جانکاه گوش فرا دادن به این آثار را تحمل میکنند، تا مبادا دیگران آنها را امل و غیر روشنفکر بحساب آرند
چنانچه اینگونه افراد را به تماشای آثار یک نقاش درجه پنجم کوچه نشین هم ببرید و مثلاً بر روی آن آثار فقط اتیکت وان گوخ یا سالوادوردالی و یا هر نقاش نامدار دیگری را بچسبانید، باز هم از آنها هزاران تحسین و تمجید خواهید شنید. حتی اگر تابلو ها را پیش از نشاندادن بدانها سر و ته هم که کنید، و بر روی آثار امپرسیونیسم، اتیکت کوبیسم و ناتورالیسم هم که بچسبانید، باز هم از اینگونه افراد تحسین خواهید شنید. زیرا حتی معنای نقاشی مدرن را هم نمیدانند، چه رسد به سبک های مدرن این هنر
شما از هر ایرانی سئوال کنید که آیا فلان کتاب را خوانده است ؟ حتمآ جواب خواهد داد بلی. وقتی موضوع کتاب را سئوال کنید، خواهد گفت که چون آنرا سالها قبل مطالعه کرده موضوع را بدرستی بیاد نمیاورد. موضوع کتاب را حتی دگرگونه نیز بیان کنید، حرف خودتان را خواهد دزدید و فورآ خواهد گفت، آه بله! حال چیزهایی را بیاد میاورم. زیرا که ایرانی باید همه کتابها را خوانده باشد، تمامی فیلم ها را دیده باشد، چند زبان خارجی بداند و به تمام نقاط جهان نیز سفر کرده باشد. منزل وی نیز حتمآ باید در شمیران و جردن و قلهک واقع شده باشد
مادام که در فرهنگ ما بر زبان آوردن جملاتی که درهای شعور و معرفت را برویمان می گشاید شرمندگی بحساب آید، هرگز ازاین جهل و ننگ و بی هویّتی خلاصی نخواهیم یافت. جملات زیبایی چون متاسفانه نمیدانم ـ خیر، نخوانده ام ـ نه، ندیده ام و از همه مهتمر، لطفآ بمن نیز بیاموزید
به مود بستگی داره، عزیز دل برادر :)
و گرنه بعضی وقتا و با یه کسایی :) درز دیوار میشه موضوع صحبت!